Cmentarz Żydowski przy ulicy Ślężnej we Wrocławiu został założony w 1856 roku. Obecnie jest oddziałem Muzeum Miejskiego Wrocławia i jako Muzeum Architektury Cmentarnej został udostępniony do zwiedzania.
Według nakazów prawa żydowskiego teren cmentarza jest miejscem nienaruszalnym na wieki, bowiem ziemia, w której zostali pochowani zmarli, należy do nich na zawsze. Odpoczywając w pokoju, oczekują przyjścia Mesjasza. Niech zatem nie dziwi nas widok dziko porośniętych nagrobków i przejść między nimi. Na nagrobkach nie zobaczymy kwiatów, ale nieduże kamienie. W tradycji żydowskiej kamień, jako rzecz martwą, uważa się za symbol pamięci, który można położyć na grobie, natomiast kwiaty, jako rzeczy „żyjące”, przynależą do osób żywych.
Pośród paproci i pnączy ukrywają się prawdziwe dzieła sztuki cmentarnej, rzeźby nagrobne, sarkofagi i kaplice-mauzolea. Spotkamy tu różnorodne formy zdobnicze, bogate w treść symboliczną, możliwą do rozszyfrowania przez znawców kultury żydowskiej. Spacer z przewodnikiem pozwala na poznanie tej symboliki, twórców nagrobków i grobowców a przede wszystkim na poznanie historii osób tu spoczywających. Byli to wybitni mieszkańcy miasta i Europy.
Do najsłynniejszych osób pochowanych na cmentarzu przy ul. Ślężnej należą m.in.(źródło Wikipedia) :
* Lassalle Ferdinand (1825-1864) – uczestnik Wiosny Ludów, założyciel i przywódca pierwszej partii robotniczej w Niemczech,
* Tiktin Gedalje (1810-1886) – rabin gminy wrocławskiej, syn Salomona i wnuk Abrahama, sławnych wrocławskich rabinów; od 1854 r. pierwszy Królewski Rabin Krajowy dla Śląska,
* Cohn Ferdinand Julius (1828-1889) – botanik, pierwszy zaliczył bakterie do królestwa roślin, współpracował z Robertem Kochem w badaniach nad wąglikiem i szczepionkami przeciw tej chorobie,
* Graetz Heinrich (1817-1891) – twórca szkoły historycznej, autor pierwszej syntetycznej historii Żydów od czasów biblijnych do XIX wieku, wykładowca Seminarium i Uniwersytetu,
* Galewsky Louis (1819-1895) – założyciel wytwórni wódek i likierów, produkującej m.in. popularny trunek o nazwie „Breslauer Dom” („Wrocławska Katedra”),
* Kempner Friederike (1828-1904) – pisarka, zwana „śląskim łabędziem” lub „żydowskim słowikiem” ze względu niezwykły komizm jakim posługiwała się w liryce; walczyła o prawa człowieka i obywatela,
* Sachs Clara (1862-1921) – znana malarka, impresjonistka,
* Stein Auguste i Siegfried (1849-1936 i 1844-1893) – rodzice Edyty Stein – żydówki wrocławskiej, która przyjęła katolicyzm i jako siostra Teresa Benedykta od Krzyża została zamordowana w Auschwitz; od 1987 r. błogosławiona, od 1998 r. święta Kościoła Rzymskokatolickiego.
Na starym cmentarzu, odgrodzonym od współczesności wysokim murem, zauroczyła mnie niesamowita harmonia światła i cienia, piękna i brzydoty, życia i śmierci.
Świetne foto Janeczko, piękne miejsce…
Dzięki. I pomyśleć, że odkryte tak późno.
Bardzo lubię klimat tego miejsca…super fotki!
Bardzo piękne zdjęcia, nostalgiczne tak jak święta zmarłych.