Kiedy zobaczyłam w okienku wideo FotoReportera24 intrygujący tytuł „Bajzel – Wsioryba”, z ciekawości kliknęłam i przez dobrą chwilę raczyłam się dynamiczną muzyką o bardzo pogodnym nastroju, wprost idealną na piątkowy wieczór.

Zaciekawiona nieznanym wykonawcą sięgnęłam po kolejny utwór i tu moje zaskoczenie było podwójne. Otworzyłam link do utworu „Nie znikaj”, który wykorzystano jako ścieżką dźwiękową do filmu krótkometrażowego, zrealizowanego jesienią 2009 roku w Szczecinie przez międzynarodową ekipę.

Film, pod rozbudowanym tytułem „Nie znikaj. Świat nie jest takim jak się wydaje, bezpieczeństwo jest tylko złudzeniem optycznym”, wyreżyserował młody Amerykanin Matthew Schroeder. Kierownikiem produkcji była Natalia Szostak (Szczecin, California), charakteryzacja to dzieło Chayenne Timperio (New York), scenografia – Małgorzaty Mazur i Łukasza Jastrubczaka.

W filmie wystąpili aktorzy Teatru Współczesnego w Szczecinie: Maria Dąbrowska, Arkadiusz Buszko, Wojciech Sandach, Adam Kuzycz-Berezowski, Jacek Piątkowski, Grażyna Madej, Barbara Biel. W realizacji dużą pomoc okazali pracownicy Teatru Współczesnego, Opery i Operetki.
Celowo wymieniam wszystkich, o których przeczytałam, bo to oni wspólną pracą wykreowali te 4 minuty i 34 sekundy, które oczarowały mnie a także Jury tegorocznej edycji Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film 2010.
Grand Prix dla Matthew Schroedera, to nagroda dla całego zespołu uczestniczącego w realizacji filmu.

Organizatorem Yach Film 2010 jest Stowarzyszenie Miłośników Sztuki Intermedialnej „Bursztynowe Oko”.  Gdańsk jest gospodarzem i festiwalową stolicą wideoklipu, tego szczególnego gatunku sztuki wizualnej, która w kilkuminutowym utworze, jak w pigułce, łączy  komponenty animacji, muzyki, filmu, grafiki  i efektów specjalnych.

Kadr z filmu Życie jest jak tramwaj

Teledyski towarzyszą nam od dawna.  Brak ustalonych konwencji daje szerokie pole do popisu twórcom i realizatorom. Najczęściej spotykamy wizualizacje muzyczne, ale, jak udowodnił zestaw filmów – festiwalowych laureatów, wideoklipy podejmują także tematykę obyczajową czy  społeczną.  Konfrontacja koncepcji i realizacji,  jaka dokonuje się na branżowym festiwalu,  to doskonała platforma do rozwoju tej dziedziny sztuki medialnej.

O nagrody i statuetki Yacha rywalizują najnowsze prace najlepszych twórców polskich teledysków. Nagrody przyznawane są w następujących kategoriach:

* Grand Prix za najlepszy wideoklip
* Najbardziej innowacyjny wideoklip
* Najlepszy debiut
* Najlepszy wideoklip animowany
* Najlepsza kreacja aktorska dla zespołu/wykonawcy
* oraz 3 Diamentowe Yachy dla osobistości festiwalowych.

O rangę i poziom festiwalu dbają organizatorzy, zapraszając do grona Jury wybitne postaci świata mediów, filmu i muzyki. W roli jurorów występowali Allan Starski, Nina Terentiew, Juliusz Machulski, Maciej Dejczer, Michał Urbaniak, Urszula Dudziak, Grzegorz Skawiński, Andrzej Mleczko, Edward Lutczyn, Andrzej Czeczot i wielu innych.
Tegoroczne nagrody, w poszczególnych kategoriach, ufundowali patroni honorowi: Paweł Adamowicz – Prezydent Miasta Gdańska, Bogdan Zdrojewski – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Mieczysław Struk – Marszałek Województwa Pomorskiego

O laureatach 19. Festiwalu Yach Film oraz nagrodzonych pracach można przeczytać na stronie organizatora festiwalu – Stowarzyszenia Bursztynowe Oko .

Szczególnie polecam obejrzenie filmu „Życie w kraju” – laureata nagrody w kategorii „Najbardziej innowacyjny wideoklip”, którego twórcami są: Radek Wysocki, Piotr „PITOLD” Maciejewski, Strachy Na Lachy.  Na fanów Magdaleny Cieleckiej czeka tam mroczny film – nagroda w kategorii „Najlepsza kreacja aktorska”.

A tu na miejscu, korzystając z udostępnionych na YouTube nagrodzonych wideoklipów, dwa niezaprzeczalne, wg mnie, hity: nagrodzony Grand Prix film Nie znikaj – team’u BAJZEL + Matthew Schroedera + ekipa   oraz w kategorii Najlepszy wideoklip animowany – Życie jest jak tramwaj – Łukasza Rusinka i Lao Che.

To animacja, której nie da się opowiedzieć. To trzeba zobaczyć!

Nie znikaj

nie znikaj kochany świecie mój
pomalutku zaczynasz widzieć znów
jak słońce pojawia się i znika
delikatnie w zaklęciach naszych słów
delikatnie spowijasz oczy mego serca
piosenka da ci dziś nową moc
nie znikaj kochany świecie mój
za chwilkę spotkamy się tu znów

nie znikaj kochany świecie mój
pomalutku zaczynam słyszeć znów
jak niebo obniża się do naszych serc
miałem sen, że wszystko jest ok
delikatnie powraca szelest twoich słów
to cud gdy wrócisz do nas znów
nie znikaj kochany świecie mój
piosenkę tę składam do twych stóp

nie znikaj kochany świecie mój
za chwilkę spotkamy się tu znów
delikatnie spowijasz oczy mego serca
piosenka da nam dziś nową moc

Życie jest jak tramwaj

Nie mogę dziś przyjść, bo już mnie nie ma.
Coś mi wypadło, nie powiem „do widzenia”.
Szarży pewnego tramwaju jakoś nie odparłem.
Dziś raczej nie wpadnę, bo umarłem.

Manewry motorniczy miał nazbyt brawurowe.
Tramwaj bez pardonu chulnął, oderwał mi głowę.
Więcej moja głowa w tramwaju nie postanie.
Komunalne linie granda. Oddać głowę, dranie

Uuumarłem

A ostrzegli anieli
Skrzydłami jak te messerschmitty
Niech pan uważa, bo pan umrze
I będzie pan chodził zabity. / x2

Nie mogę dziś przyjść, bo już mnie nie ma.
Coś mi wypadło, nie powiem „do widzenia”.
Szarży pewnego tramwaju jakoś nie odparłem.
Dziś raczej nie wpadnę, bo umarłem.

Powiedział pisarzyna „Życie jest jak tramwaj”,
Powiedział pisarzyna „Życie jest jak tramwaj”.
Życie jest jak tramwaj, trzeba wiedzieć kiedy wysiąść.
Zatłukłbym kanalię, mógłbym przysiąc.