Gujana – kawałek Europy w Ameryce Południowej

13 Sty 2011   Autor:    Kategoria: Nasz Świat. Tagi: ,   

Już po raz trzeci przeleciałam Ocean Atlantycki w drodze do Gujany.  Nie jestem pchana pasją podróżnika, ani nawet ciekawością turysty. Nic z tych rzeczy.

To los spłatał mi figla.  Lecę w odwiedziny do mojej córki,  która idąc za głosem miłości,  żyje tam od paru lat. Ukochany nie jest Indianinem z Amazonki, ani innym „tubylcem”. Ma oczy niebieskie i należy do wielu Francuzów zainstalowanych w tym zakątku Ameryki Południowej. Bo Gujana to cześć Francji, a przez to kawałek Europy.

Nie dziw się więc,  że, tak jak u nas, zakupy robię w dużym centrum handlowym Carrefour i płacę w euros. Napotkasz tu Polaków, którzy pracują w Ośrodku Kosmicznym Arian w Kourou, w ramach europejskiego programu naukowego. Na ulicach słychać także język rosyjski – od paru lat  Rosjanie budują tu swoją wyrzutnię rakiet Sojuz .

Czekasz na egzotyczne ciekawostki, a ja zaczynam od  „KOSMOSU” !!!.  Z powodu bliskości równika, Guyana to najlepszy punkt na globie do wystrzelenia satelity na orbitę. Podczas ostatniego pobytu, 29 grudnia,  byłam świadkiem  takiego wydarzenia z odległości paru kilometrów i jestem ciągle pod wrażeniem. Miałam też okazję zwiedzenia samego Kosmodromu – interesujące miejsce nawet dla takiego ignoranta, jak  ja.
Innym, pięknym przeżyciem, była wycieczka morska na żaglowcu – katamaranie na Iles du Salut. Piękne wyspy, ale o nieświetnej historii, to miejsce dawnych koloni karnych. Mam też dużo przeżyć godnych kraju tropikalnego. Wychodząc z samolotu uderza wysoki stopień wilgoci i czerwony intensywny kolor ziemi. Tylko tutaj mogłam obserwować olbrzymie żółwie, wychodzące  z morza, aby złożyć jaja na plaży, poznać przyjaznego  leniwca, który przyszedł z „wizytą” i zainstalował się w pralni, lub jaszczurkę .
Podczas spaceru w parku możesz spotkać małpki, które przychodzą jeść z ręki. Nie próbuj jednak schodzić z wytyczonych tras, bo można spotkać inne, naprawdę  groźne  zwierzęta.   Tylko tereny nadmorskie są zagospodarowane. Głębia kraju to prawdziwa dżungla .

Moja ulubiona chwila w Gujanie to wczesny, świeży poranek . Instaluję się wygodnie  na tarasie domu  i nasłuchuję głosów licznego ptactwa – poczucie błogości, przestrzeń, powietrze, komunia z naturą. Dom tonie w bujnej roślinności , w ogrodzie rosną piękne, tropikalne kwiaty, dużo gatunków drzew, m.in.  zadziwiająca  „palma podróżnika”. Możesz zerwać mangę i zjeść na śniadanie owoc naturalnie dojrzewający na słońcu – smak i zapach, którego nie znamy. Czasami wybieram się na malowniczy rynek, pulsujący autentyczną atmosferą,  pełny tutejszych wyrobów i owoców.

Ten daleki kraj odkryłam oczyma mojej córki, która tam znalazła swoje szczęście.
I czekam do następnej wizyty w Gujanie.
Zdjęcia  przedstawiają architektury, przyrodę, zwierzęta i scenki z miejskiego targu.

Oto moje trzy grosze.  Co o tym sądzisz?

Gujana Francuska – dane z Wikipedii

Zapraszamy do komentowania

6 komentarzy do: “Gujana – kawałek Europy w Ameryce Południowej”

  1. Joanna napisał(a):
    14 stycznia 2011 o 18:55

    Zazdroszczę (mało powiedziane) takiej cudnej wycieczki:)
    Zdjęcia świetne a i opowieść bardzo interesująca, pozdrawiam!

  2. Isabella Degen napisał(a):
    13 stycznia 2011 o 21:52

    Ciekawy świat flory i fauny.Piękna ta europejska atmosfera subtropiku. Bardzo mi się podoba, relacja. A zdjęcie startującej rakiety super.

  3. Oli napisał(a):
    13 stycznia 2011 o 19:52

    Ale piękne klimaty! I ten kontakt z naturą! Jak dla mnie – raj na ziemii 🙂

    Pięknie to wszystko Pani opisała. Aż mi ślnika pociekła na myśl o tym mango…

    Z niecierpliwością oczekuję kolejnej porcji zdjęć i wrażeń 🙂

  4. ivadis napisał(a):
    13 stycznia 2011 o 15:56

    It is a magnificent article, which we wrapped in a warm atmosphere tropìcal full of flavors and fragrances suggested by the color and the simplicity of a magnificent photography, congratulations to the photographs, writer and of course the bride and groom

    • EVA napisał(a):
      13 stycznia 2011 o 16:23

      Dzieki Ivadis za mily komentarz .
      Jest to dla mnie tym bardziej przyjemne , bo ten fotoreportaz jest bardzo osobisty i temat blisku mojemu sercu .
      Niestety nie znam na tyle angielski , aby Ci odpowiedziec w tym jezyku . Wladam tylko po francusku .
      Merci beaucoup .
      Pozdrawiam .
      Eva

  5. Janina napisał(a):
    13 stycznia 2011 o 00:51

    Co ja o tym sądzę? Jestem zachwycona tą europejską a jakże egzotyczną cegiełką do budowy Fotograficznej Wieży Babel.
    Przyjemnie czyta się relację tak subiektywną, że ma się poczucie towarzyszenia Tobie na tych bezpiecznych ścieżkach, gdzie małpki przychodzą wyprosić jakiś smakołyk.

    A widok leniwca jest rozbrajający! To dopiero hrabia!

    Ewo, bardzo dziękuję i za fotograficzną cegiełkę i za Twoje „trzy grosze”.
    Przy okazji Młodej Parze życzę wspaniałego życia w tym niesamowitym otoczeniu. Pozdrawiam, Janina

« 
 »