Z okna autobusu, zbliżającego się do miasta Santa Eularia, położonego na wschodnim wybrzeżu Ibizy, widać wzgórze z białymi zabudowaniami. W centrum kościół Santa Eularia des Riu (Santa Eulalia).
To kościół o charakterze obronnym, jak większość tego typu kościołów na wyspie. Wydaje się nie do zdobycia. Prowadzą do niego kamienne schody. Z kościelnego wzgórza roztacza się panoramiczny widok na morze, lśniące w pełnym słońcu i gęsto zabudowany obszar blisko zatoki.
Turystyczna mapa wskazuje miejsca z przeszłości, których już nie ma : młyn, rzekę, pola uprawne. Teraz widzimy drogi, ronda i nowoczesną architekturę obiektów hotelowych.
Historycznie rzecz ujmując pierwsza kaplica powstała w tym miejscu w roku 1276. Obecny kościół został zbudowany w latach 1565 – 1568. W tym samym okresie wznoszono mury twierdzy w Ibizie. Wczesne kościoły na wyspie miały służyć nie tylko modlitwie, ale także ochronie ludności przed atakami piratów i rabusiów grasujących wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego w XIV i XVIII wieku. Miejsca bogate w wodę i płody rolne, zwłaszcza ziarno na mąkę, były łakomym kąskiem dla wygłodniałych piratów.
Szorstkie powierzchnie bielonych ścian, przysadziste, okrągłe kształty łuków i kopuł tworzą piękną architekturę. Dodatkowe efekty plastyczne tworzy światło i cień. Ściany z litego kamienia są grube na kilka metrów. Na szczycie wieży (8 metrów) było miejsce przeznaczone dla straży obserwującej wody zatoki. Z tej wysokości doskonale było widać żaglowce zbliżające się do wybrzeża. Był czas na ogłoszenie alarmu i przygotowanie się do obrony. Kościół miał zaplecze umożliwiające ludności przetrwanie za silnymi murami krótkiego oblężenia.
W 1785 kościół – twierdza Puig de Missa została podniesiona do rangi kościoła parafialnego przez pierwszego biskupa Ibizie, Manuel Abad Lasierra. Dla ludności wiejskiej okolicy to miejsce kultu było centralnym punktem życia publicznego i społecznego. Dla młodych ludzi chodzenie do kościoła było czasem jedynym sposobem spotkania potencjalnych partnerów małżeńskich .
Wnętrze kościoła jest skromne. Barokowy ołtarz zdobi rzeźbiona figura Santa Eulalia, patronki miasta. Jest to wspólna praca rzeźbiarzy Walencji i Carlosa Ramon Vicente Salvadora. Nad nią znajduje się rzeźba przedstawiająca Santa Rosa de Lima, pochodząca z 18 wieku.
Zapraszam na spotkanie z przeszłością.
Informacje historyczne pochodzą ze strony www.ibiza-z.com
Cudne miejsce, z duszą…nie to co nasze molochy. Cieszę się, że zwiedzam z Wami moje miłe Panie !
Piękne kadry. Rzeczywiście kościółek bardzo malowniczy i fotogeniczny. Warto każdemu turyście polecić miejscowość Santa Eularia des Riu.