Niewielkie miasteczko nad Wisłą, Perła Lubelszczyzny, mekka artystów i turystów – Kazimierz Dolny. Nazwany tak w XII wieku przez siostry norbertanki, wdzięczne Kazimierzowi Sprawiedliwemu za przekazanie im niewielkiej osady, noszącej dotychczas miano Wietrzna Góra. W miarę upływu lat, Kazimierz bogacił się, rozwijał i zyskiwał na znaczeniu, co wynikało głównie z faktu, że miasteczko leżało na jednym ze szlaków handlowych – z Rusi na Śląsk i Pomorze.
Panorama Kazimierza z Góry Trzech Krzyży
Wiek XVI zmienił znaczenie miasta. Czasy „potopu szwedzkiego”, wojna północna i rozbiory Polski sprawiły, że nastąpił kres „złotego wieku” Kazimierza. Swoje znaczenie i popularność miasto powoli odzyskało dopiero z końcem XIX wieku, kiedy zaczęli przyjeżdżać „letnicy”, malarze odkryli urok nadwiślańskich plenerów, a snobistyczni artyści budowali wille, chwaląc się znajomym faktem posiadania stylowego domu w modnym miasteczku.
Dzisiaj, Kazimierz Dolny jest jednym z chętniej odwiedzanych miast w Polsce. Co roku gości prawie milion osób, co dla dwóch tysięcy stałych mieszkańców jest dość męczące, jednak daje możliwość zarobku. Szczególnie trudne są miesiące letnie, kiedy do miasta przyjeżdżają miłośnicy festiwali i koncertów organizowanych w Kazimierzu, malarze, pragnący nie tylko malować, ale także sprzedać swoje prace oraz „zwykli” turyści szukający atrakcji i odpoczynku. W lipcowe i sierpniowe weekendy, miasto, a szczególnie Rynek, obfituje w tłumy przemieszczających się zwiedzających, bryczki, stragany, straganiki, obrazy porozkładane wprost na chodnikach, reklamy busików i wolnych miejsc noclegowych, prymitywne zabawki, wiatraczki, koguciki, gofry, obwarzanki i cukrową watę. Taki kazimierski kolorowy jarmark. Całości dopełniają żebrzące, namolne Cyganki, z którymi bezskutecznie walczy Straż Miejska. W tym tłocznym, hałaśliwym, kolorowym misz-maszu i wszechobecnej komercji, miasto sporo traci ze swojego uroku i artystycznego klimatu.
Kazimierskie kolorowe jarmarki
Dlatego ci, którzy chcą poznać chociaż namiastkę prawdziwej atmosfery cichego, spokojnego Kazimierza powinni przyjechać tu w tygodniu, najlepiej późną wiosną lub wczesną jesienią, kiedy bez tłumu turystów można nacieszyć oczy pięknem renesansowych kamienic Przybyłowskich i Celejowskiej, dokładnie obejrzeć drewniane studnie na Rynku, zwiedzić kościół farny i bez przeszkód obfotografować piękne drewniane wille. Wtedy upał nie zmęczy podczas wejścia na Górę Trzech Krzyży czy Wzgórze Zamkowe, a wiatr ochłodzi podczas spaceru bulwarem nad Wisłą.
Wieczór nad Wisłą
Zwiedzających Kazimierz zachęcam również do przejścia sławnym Korzeniowym Dołem, czyli lessowym wąwozem długości 700 metrów, pełnym artystycznie wykręconych przez naturę korzeni i ciekawych drzew. Warto również zwiedzić pobliski zamek w Janowcu, do którego można się dostać autem lub promem kursującym na Wiśle.Tym, którzy będą mieli więcej czasu polecam wycieczkę do niedalekiego Mięćmierza z interesującym wiatrakiem oraz do Nałęczowa czy Puław.
Korzeniowy Dół
W swojej piosence „Kazimierz Dolny nad Wisłą” Marek Grechuta śpiewał:
„Choć przyjdzie czas stąd odjechać
bo szkoła, bo dom, bo praca,
w sercu będziemy zawsze czekać
i znów będziemy tu wracać.”
Myślę, że i ja wrócę kiedyś do Kazimierza… Jest tego wart.
-
- Wisła
-
- Stateczki wycieczkowe
-
- Nad Wisłą
-
- Kamienice na Rynku
-
- Drewniana studnia na Rynku
-
- Rynek
-
- Stragany
-
- Podcienia Rynku
-
- Lizaki, lizaczki…
-
- Rynek, w tle kościół farny
-
- Rzeźby na kamienicy Przybyłowskich
-
- Rzeźby na kamienicy Przybyłowskich
-
- Rzeźby na kamienicy Przybyłowskich
-
- Dom na Rynku
-
- Kebabiarnia Pod Psem
-
- Kierunkowskaz
-
- Fragment wnętrza kościoła farnego
-
- Fragment wnętrza kościoła farnego
-
- Panorama Kazimierza z Góry Trzech Krzyży
-
- Panorama Kazimierza z Góry Trzech Krzyży
-
- Na Górze Trzech Krzyży
-
- Na Górze Trzech Krzyży
-
- Wisła z Góry Trzech Krzyży
-
- Kazimierskie kolorowe jarmarki
-
- Koguty z ciasta
-
- Wieczór na Rynku
-
- Kamienica Celejowska
-
- Baszta
-
- Wieczór nad Wisłą
-
- Wzgórze Zamkowe
-
- Korzeniowy Dół
-
- Korzeniowy Dół
-
- Korzeniowy Dół
-
- Korzeniowy Dół
-
- W Mięćmierzu
-
- Rezerwat w Mięćmierzu
-
- Widok na Wisłę z wiatraka w Mięćmierzu
-
- Wiatrak koźlak w Mięćmierzu
-
- Zabytkowa pompa
-
- Wiatrak koźlak w Mięćmierzu
-
- Prom do Janowca
-
- Ruiny zamku w Janowcu
-
- Ruiny zamku w Janowcu
-
- Widok z zamku w Janowcu
-
- Kolorowe jarmarki w Kazimierzu
-
- Studnia na Rynku
-
- Na Rynku
-
- Eko Busiki czekają na turystów
-
- Jedna z licznych galerii
-
- Kogut Kazimierz w wielu odminach
-
- Reklama Eko Busików
-
- Bryczka na Rynku
Co to znaczy sztuka fotografowania! Umiejętnie odfiltrowałaś negatywny wpływ komercji na Kazimierz i w Twojej fotorelacji czuć klimat dawnej mekki artystów.
Podczas mojej wizyty w 2012 r. zamek w Janowcu był w remoncie. Myślałam, że był plan odbudowy, ale chyba chodziło o zachowanie bezpiecznej „trwałej ruiny”.
Zabytkowej pompy nie spotkałam. Generalnie, jak na trzy dni, zwiedziliście bardzo dużo. Mnie te trasy zajęły tydzień (a do wąwozu melexem dojechałam :)) Gosiu, dziękuję za wirtualny, wspominkowy spacer. Ja tam drugi raz nie pojadę. Nawet w październiku.
Starałam się Janeczko, w przeciwnym razie trudno byłoby poznać Kazimierz 😉 Część zdjęć Rynku zrobiłam w czwartek, kiedy nie było jeszcze takiego tłoku, później już nie miałam szans.
Co do zamku w Janowcu, to owszem, stoi w postaci odbudowanej trwałej ruiny i nadal przyciąga turystów 🙂
Zabytkowa pompa przy wiatraku w Mięćmierzu spodobała mi się szczególnie. Właściciel wiatraka, którego mieliśmy szczęście spotkać, opowiadał nam, że zobaczył ją w Lublinie, miała być zniszczona, więc ją zabrał i naprawił. Wiatrak też istnieje dzięki niemu, człowiek włożył dużo pracy w jego reanimację.
W tej chwili, turyści niezmotoryzowani mają pełen wybór pojazdów dzięki którym mogą zwiedzić Kaziemierz – zielone busiki, czerwone busiki, bryczki, melexy i inne czterokołowce. Chyba tylko lektyki nie widziałam :/
Teraz wszystko jasne. Wiatrak fotografowałam z daleka. Ale do punktu widokowego, kiedy dotarłam, to szlaban zignorowałam. Uważam, że takie miejsca powinny podlegać ochronie a nie prywatyzacji.
Niestety, w dzisiejszych czasach często jest tak, że gdyby nie prywatni właściciele zabytki dawno by szlag trafił. Dokładnie tak samo jest z tym wiatrakiem, dzięki temu, ze facet tam mieszka, naprawia (na własny koszt!) i pilnuje, wiatrak jeszcze stoi i można do niego wejść.
Na dole była kawiarnia, ale pani, która ją prowadziła rzuciła pracę z dnia na dzień i wyjechała w siną dal.
No fajnie…wreszcie wiem gdzie byłem 🙂
Zawsze wiesz gdzie jesteś, tylko nazwy zapominasz 😉
To zupełnie jak japońscy turyści, oni też robią zdjęcia a potem oglądają, gdzie właściwie byli ;p;p
Taaa ;);)
Jak zawsze Kazimierz niezwykle malowniczy. Dawno tam nie byłam a warto pojechać, relacja mnie zachwyciła.
Izo, poczekaj do kolorowej jesieni, będzie mniej ludzi i lepiej odnajdziesz dawny klimat Kazimierza 🙂 Dziękuję za dobre słowo i serdecznie pozdrawiam.