Play With Glass – Europejski Festiwal Szkła 2015

12 paź 2015 Autor: Janina Bieleńko Kategoria: Header, Moje miasto, Sztuki plastyczne. Tagi: Europejski Festiwal Szkła, Play With Glass

Luksemburg, Turcja, Białoruś… Artyści z wymienianych kolejno państw prezentowali się publiczności, licznie zebranej w Sali Sesyjnej Dworca Wrocław Główny, na wystawie zatytułowanej LOVE, prezentującej współczesne szkło artystyczne. Wystawie, która zainaugurowała czwartą edycję Europejskiego Festiwalu Szkła „PLAY WITH GLASS”.

W świecie szarpanym konfliktami sztuka jest dzisiaj ważną płaszczyzną kształtowania postaw przyjaźni i tolerancji, tworzenia z umiłowania piękna dla siebie i dla przyszłych pokoleń.

Sala Sesyjna Dworca Wrocław Główny jest ponownie gospodarzem Europejskiego Festiwalu Szkła Play With Glass

Z radością można powiedzieć, że udało się! Dzięki inicjatywie i konsekwencji pomysłodawców i organizatorów, pod wodzą Anity Bialic, Wrocław doczekał się kolejnej, międzynarodowej imprezy na wysokim poziomie artystycznym a szkło artystyczne rodzimych twórców, szanowanych w świecie, ma niepowtarzalną szansę zaistnienia także na polskim rynku sztuki, który, nie wiedzieć czemu, je ignorował.

W programie Festiwalu zadbano o taki dobór artystów, żeby ich dzieła były nie tylko interesujące wizualnie, ale także ukazywały zmiany, jakie w tej dziedzinie sztuki dokonywały się w ostatnich dekadach. Prace, które możemy podziwiać w Sali Sesyjnej oraz w innych galeriach Wrocławia, momentami nie przypominają szkła. Kusi, żeby dotknąć i sprawdzić czy to jeszcze szkło, czy już inne tworzywo. Gdyby nie odbicia światła… To ono najchętniej „play with glass” a widz obserwuje zaskakujące efekty tej zabawy.

ononamiłość2- Mustafa Agatekin, Turcja, 2015

Współcześni artyści wykorzystują szkło na różne sposoby. Tworzą z niego klasyczne rzeźby i obrazy, instalacje przestrzenne i prace przypominające kolaże. Eksperymentują, łącząc szkło z innymi materiałami, jak metal, drewno, skóra, materiał. Szklane formy zdają się być pozbawione ciężaru i przeczyć zasadom grawitacji. Jest w nich lekkość, dynamika i gracja. Zwłaszcza w rzeźbach dyskretnie przemycających kobiece kształty i miłosne relacje. Wszak tematem wiodącym wystawy jest MIŁOŚĆ (LOVE).

Torso XI – Latchezar Boyadjiev, Bułgaria/USA, 2015

W kilku pracach doszukamy się artystycznie przetworzonego kształtu serca, w kilku zobaczymy profile kobiety i mężczyzny. Niektóre szklane rzeźby z różnych stron wzbudzają inne refleksje i skojarzenia. Jest też intrygująca instalacja „Kruche macierzyństwo” – Montserrat Duran Muntadas z Hiszpanii.

Kruche macierzyństwo – Montserrat Duran Muntadas, Hiszpania, 2015

Kiedy do podstawowych działań w szkle, takich jak topienie, rozciąganie, dmuchanie, cięcie czy tłuczenie, dodamy możliwość barwienia szkła, szlifowania, szarpania, klejenia, powstaje nieograniczone niczym, poza wyobraźnią i umiejętnościami artysty, tworzywo do wyrażania najdziwniejszych wizji, najskrytszych przemyśleń i emocji artysty.

Mojemu oglądaniu, przygotowanych na wystawę szklanych dzieł europejskich artystów, towarzyszyła refleksja, że w porównaniu z innymi dziedzinami sztuki, jak malarstwo, rzeźba, metaloplastyka, itp. tylko prace w szkle są oryginalnym i niepowtarzalnym wyrazem indywidualności artystycznej twórcy.
Ciekawe czy sam autor mógłby wykonać w szkle dwie identyczne prace?

Zapraszam na fotorelację z otwarcia wystawy głównej LOVE
Dworzec Wrocław Główny, Sala Sesyjna, 12 października 2015 r.