Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w Stoczni Gdańskiej,  18 sierpnia 1980 roku,  uzgodnił listę 21 postulatów o charakterze politycznym, ekonomicznym i społecznym. Przedstawiciele strajkujących przekazali postulaty na ręce ówczesnego wojewody gdańskiego,  Jerzego Kołodziejskiego.

31 sierpnia 1980 roku, po niełatwych rozmowach i negocjacjach z komisją rządową,  częściowej akceptacji postulatów, przetargach na temat zwolnienia więźniów politycznych, ostatecznie podpisano w Stoczni Gdańskiej dokument końcowy porozumień.

Te wydarzenia zapoczątkowały rozwój niezależnego związku zawodowego  NSZZ Solidarność, którego liczebność przekroczyła 10 milionów.   Rozpędzonej lokomotywy zmian nie zatrzymał nawet stan wojenny, ogłoszony w grudniu 1981 roku.  Przemiany systemowe, swoim zasięgiem objęły także inne kraje tzw. bloku wschodniego.

O historii wydarzeń sierpnia 1980 roku opowiada wystawa opracowana przez wrocławski oddział Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu.

Koncepcja i opracowanie wystawy – Sylwia Krzyżanowska.  Projekt graficzny – Teresa Lis.

Minęło 30 lat. Dzieci stanu wojennego mają już swoje dzieci. Co zmieniło się na lepsze, co na gorsze a co pozostało bez zmian?  Które z postulatów wcielono w życie, które okazały się mrzonkami wychowanych w komunistycznej Polsce robotników?

Zapewne każdy Polak  poda inną odpowiedź i znajdzie na nią uzasadnienie.  Ale jedno jest pewne , że pionierom tej rewolucji należy się podziękowanie za odwagę i determinację.  Bo to dzięki nim Polska odzyskała suwerenność.

A jak z tej suwerenności korzystamy, to już inna historia.

21 postulatów z Porozumień Sierpniowych

1. Zalegalizowanie niezależnych od partii i pracodawców związków zawodowych.
2. Zagwarantowanie prawa do strajku.
3. Przestrzeganie zagwarantowanej w Konstytucji PRL wolności słowa, druku i publikacji.
4. Przywrócenie do poprzednich praw ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976
i studentów wydalonych z uczelni za przekonania, zniesienie represji za przekonania.
5. Podanie w środkach masowego przekazu informacji o utworzeniu MKS oraz opublikowanie jego żądań.
6. Podjęcie realnych działań wyprowadzających kraj z kryzysu.
7. Wypłacenie strajkującym zarobków za strajk, jak za urlop wypoczynkowy, z funduszu 8. Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ).
8. Podniesienie zasadniczej płacy o 2 tys. zł.
9. Zagwarantowanie wzrostu płac równolegle do wzrostu cen.
10. Realizowanie pełnego zaopatrzenia rynku. Eksport wyłącznie nadwyżek.
11. Zniesienie cen komercyjnych oraz sprzedaży za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
12. Wprowadzenie zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz zniesienie przywilejów Milicji Obywatelskiej, Służby 14. 14. Bezpieczeństwa i aparatu partyjnego.
13. Wprowadzenie bonów żywnościowych na mięso.
14. Obniżenie wieku emerytalnego – dla kobiet do 50 lat, dla mężczyzn do 55, lub zapewnienie emerytur po przepracowaniu w PRL 30 lat dla kobiet i 35 dla mężczyzn.
15. Zrównanie rent i emerytur starego portfela.
16. Poprawienie warunków pracy służby zdrowia.
17. Zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc w żłobkach i przedszkolach.
18. Wprowadzenie płatnych urlopów macierzyńskich przez 3 lata.
19. Skrócenie czasu oczekiwania na mieszkania.
20. Podniesienie diety z 40 do 100 złotych i dodatku za rozłąkę.
21. Wprowadzenie wszystkich sobót wolnych od pracy.

Oryginalny zapis postulatów gdańskich  został wpisany przez Międzynarodowy Komitet Doradczy UNESCO Programu „Pamięć Świata” na listę najważniejszych  zbiorów archiwalnych świata, w sierpniu 2003 roku.