Studenci IV roku Wydziału Aktorskiego akcję dyplomowego spektaklu umieścili w kopenhaskim szpitalu (tytułowe Królestwo), wyposażonym w nowoczesny sprzęt i obsługiwanym przez wysoko wykwalifikowany personel medyczny. Przedstawienie, w reżyserii Remigiusza Brzyka, oparto na scenariuszu obsypanego nagrodami miniserialu telewizyjnego Larsa von Triera, pt. Riget.
Lars von Trier dał się poznać kinomanom jako twórca nieprzewidywalny. Jego filmy wzbudzają skrajne – reakcje od zachwytów po ograniczenie dystrybucji. Trudno je także jednoznacznie zakwalifikować. Do filmu „Królestwo” przypinano etykietki dramat i horror, czarna komedia i dreszczowiec, film psychologiczny i obyczajowy, opera mydlana i surrealistyczne cinema verité .
Szpital bardzo często wybierany jest na miejsce akcji filmów i seriali. To miejsce gdzie przypadkowa grupa ludzi (przewlekle chorzy, ofiary wypadków, pacjenci przygotowywani do operacji) trafia na stacjonarny zespół pracowników szpitala, któremu musi się podporządkować, musi mu ufać i wierzyć w profesjonalną pomoc w chorobie.
Każdy pacjent to odrębna historia. Każdy lekarz to inny stosunek do wykonywanej pracy, współpracowników, do pacjenta i jego rodziny. Na obserwacji wzajemnych relacji, na mikro i makrodramatach osobistych buduje się wielowątkowe scenariusze. Czy można je przenieść na teatralną scenę?
Nie jest to łatwe zadanie. Zarówno dla wykonawców, jak i dla widzów. Zamiast filmowych sekwencji widzimy jedną scenę, na której wydarzenia dzieją się symultanicznie. Akcje poza sceną obserwujemy przez otwarte drzwi lub na monitorach. To oczy widza są kamerą, która wybiera sceny, bohaterów, rezygnując na chwilę z obserwacji innych planów. A chwila nieuwagi skutkuje zerwaniem i tak poplątanych wątków. Niesamowite zdarzenia nawarstwiają się. Niektórym brak logicznego wytłumaczenia. Atmosfera się zagęszcza. Hipochondryczna pacjentka szuka kontaktu z duchami. Lekarz-naukowiec targuje się z rodziną o wątrobę jeszcze żywego pacjenta. Studenci na stażu robią sobie pamiątkowe zdjęcia z nieboszczykiem. Dyrektor szpitala przystępuje do tajnej organizacji. Matka, której dziecko przeżyło nieudaną operację, zamierza złożyć skargę. Szaman z tahitańskiej wioski jest skuteczniejszy w ratowaniu życia od nowoczesnej medycyny. Stażysta, którego zaloty odrzuca seksowna pielęgniarka, mści się podrzucając do jej szafki głowę obciętą nieboszczykowi… Z pustej windy dobiega płacz dziecka…
Wysoko nad sceną dwójka obserwatorów. Myją naczynia. Woda kaskadą spada na scenę. Kałuża powiększa się. Pomywacze pełnią rolę narratorów i komentatorów. Zapowiadają kolejne etapy tej szczególnej walki dobra ze złem. Walki, której areną jest szpital zwany „Królestwem”.
Wybór filmowego scenariusza Larsa von Triera na spektakl kończący edukację studentów w PWST niewątpliwie był dobrym pomysłem. Praca dyplomowa jest zadaniem zespołowym i każdy student może się tu wykazać nabytymi umiejętnościami. Nie mniej, moim zdaniem, zagęszczenie osób na scenie nie sprzyja odbiorowi sztuki. Rozproszenie akcji w przestrzeni teatralnej utrudnia skupienie uwagi a pomieszanie konwencji – od humoru do horroru – generuje wypadkowy, nijaki stan emocjonalny. A może to tylko reakcja obronna mojego umysłu na pigułkę prawdy o lekarzach i szpitalach?
Zdjęcia ze spektaklu przedpremierowego.
Czytaj też: Notatka prasowa o spektaklu
KRÓLESTWO
autor LARS VON TRIER
przekład KATARZYNA GREGOROWICZ
reżyseria, dramaturgia, scenografia REMIGIUSZ BRZYK
współpraca reżyserska MICHAŁ MROZEK
kostiumy MAŁGORZATA MALINA
opracowanie muzyczne MACIEJ MIDOR
asystenci reżysera AGNIESZKA NASIEROWSKA, LAURA SONIK, MACIEJ MIDOR
Duża Scena Teatru PWST
Czas trwania: 240 minut, 1 przerwa
Terminy: 11, 12, 17, 18 lutego 2014 r. | godz. 18:00
WYSTĘPUJĄ:
JUSTYNA DUCKA
MAJA RYBICKA
KAROLINA STANIEC
LUCYNA SZIEROK
ZOFIA SCHWINKE / MAJA WACHOWSKA (III ROK)
PIOTR DOWNAR-ZAPOLSKI
RADOSŁAW DROŻDŻ
BARTŁOMIEJ GOLA
KAROL KADŁUBIEC
MARCIN KALETA
BARTŁOMIEJ KAŹMIERCZAK
ŁUKASZ KORNACKI
WALDEMAR KRAWCZYK
KRYSTIAN KUKUŁKA
MICHAŁ LACHETA
MARIUSZ OCHOCIŃSKI
TOMASZ PIOTROWSKI
KONRAD WOSIK
oraz BASIA SKAŁECKA i IZA ZIELENIECKA
Relacje z innych spektakli dyplomowych studentów PWST można przeczytać w artykułach:
Niech no tylko zakwitną jabłonie. Krakowianie wrocławianom o Warszawie
Mały K. Przedstawienie dyplomowe studentów PWST
Testament psa czyli historia o miłosiernej
Czy te psy były elektryczne? Współczesne dziecko w świecie baśni
Teatr nie w moim guście, nie lubię szpitali, chorować i wszystkiego co jest związane z tradycyjną medycyną. Odkąd lekarze ubrali gumowe rękawiczki, służba zdrowia stała się „medycyną w białych rękawiczkach”.